Tristana

trista ŝi pretas je ĉio

por nenio por ĉio

en frenezula rondo ŝi ploretas

amo murdis vortojn kiuj ŝin tuŝas.

tuŝas

ĉe via buŝo ŝi volas kuŝi

trista ŝi grimacas

antaŭ spegulo

per korbato brakumas ombron kiu pasas

nenio iam forviŝos fimakulojn

de sango kiu elfluas el korpoj kiuj fuĝas

trista sorto tristana

sciu fidu

post tri turnoj jam for

vivo tia

plej belaj tagoj finas per ĉagreno.

hato

kial elpagi per siaj vejnoj ?