L’âme-stram-gram

We mnie, we mnie, ty, którego kocham

Powiedz mi, powiedz, jeśli będzie nie tak

Tylko to nami kieruje

Powiedz, ile to już razy

Dzielić moją Najgłębszą nudę

Z pierwszym, który uzna ją za banalną

Wysłuchuję wszystkiego, co wyznajesz

i rój skanduje upojenie

Wysłuchuję wszystkich, których potępiasz

którzy cię wyczerpują, zauroczają

to „Entliczek, pentliczek”

We mnie, we mnie, ty, którego kocham

powiedz mi, powiedz jeśli będzie nie tak

tylko to nami kieruje

powiedz, który to już raz

We mnie, we mnie, ty, którego kocham

powiedz mi, powiedz jeśli będzie nie tak

wepchnij się i wślizgnij brzuch

do mojej dziurki

Nieobecni, Trzmiel, jakieś przyjazne ucho,

zwierzenia, psycho - analizujemy się na kanapie

Wysłuchuję wszystkiego, co wyszeptujesz

a rój wybija rytm

Wysłuchuję twoich kompleksów Edypa

i rój się objawia

to „Entliczek, pentliczek”